(4): I usłyszałem inny głos z nieba, mówiący: Ludu mój, uchodź z niej; byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie podlegli: (5): bo grzechy jej narosły – aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie. [Biblia Tysiąclecia V, Ap 18]
Czytając opisy o mieście zwanym „Wielka Nierządnica, Babilon” z księgi objawienia (Ap. 17-18), nikt raczej nie ma wątpliwości, że opisywane jest tam miasto Rzym. Nawet w interpretacjach rzymsko-katolickich, ciężko to ukryć, przykładowo poniżej przypis z Biblii Paulistów (Towarzystwo Świętego Pawła, katolickie zgromadzenie zakonne):
W przypisach Rzymsko-Katolickich, jak i innych błędne jest jednak rozumienie słowa „Nierządnica (Wszetecznica)”, czasem przetłumaczone jako prostytutka. Po katolicku, rozumie się przez nierząd to, że cesarz Rzymu mianował się Bogiem, zaś w przypisach protestanckich spotkałem się opisem cech prostytutki, która ładnie się ubiera, a z wewnątrz jest zepsuta (przekład odzyskiwania). Obie interpretacje, choć wydają się słuszne, nie bazują na biblii, nie bazują na historii Izraela, w której poruszał się autor.
Jak przyjrzymy się biblii, było już miasto nazwane Nierządnicą, a była to Niniwa, czyli miasto, które za proroka Jonasza się nawróciło, ale później odrzuciło Boga. Jest to, zdaje się, jedyne miasto spoza miast Izraela, które miało szanse poznać Boga. Rzym sprzed staniem się miastem chrześcijańskim nie mógł być zatem nazwany wielką nierządnicą, ta nazwa sugeruje, że jest to raczej mowa o mieście, które było nawrócone i poszło w odstępstwo, w nierząd z innymi Bogami. Stosując interpretacje starego testamentu jako cienia rzeczy przyszłych, można popatrzeć na Niniwę, jako cień, Wielkiej Nierządnicy z Apokalipsy, opisy Niniwy znajdują się w księdze Nahuma i Sofoniasza.
(1): Biada miastu krwawemu! Całe kłamliwe i grabieży pełne, a nie ustaje rabunek. (2): Trzask biczów i turkot kół, i konie galopujące, i szybko jadące rydwany. (3): Jeźdźcy szturmujący, i połysk mieczy, i lśnienie oszczepów. I mnóstwo poległych, i moc trupów, i martwych ciał bez liku, tak że o zwłoki ich się potykają. (4): Skutkiem mnogich czynów nierządnych ladacznicy pełnej wdzięku, zręcznej czarownicy, która uwodziła narody czynami nierządnymi, a plemiona swoimi czarami: (5): Oto Ja przeciw tobie! – wyrocznia Pana Zastępów – i podniosę twe szaty na oblicze twoje, i ukażę narodom twą nagość, a królestwom – twą sromotę. (6): I rzucę na ciebie obrzydliwości, i zelżę ciebie, i uczynię z ciebie widowisko. (7): I każdy, kto cię ujrzy, oddali się od ciebie, i zawoła: Spustoszona Niniwa! Któż ulituje się nad nią? Gdzie mam szukać pocieszycieli dla ciebie? [Biblia Tysiąclecia V, Na 3]
Konsekwencje pozostania w kościele rzymsko-katolickim (w nierządzie z innymi Bogami)?
Interpretując Wielką Nierządnice jako kościół katolicki, dochodzimy do takiego fragmentu jak ten:
(4): I usłyszałem inny głos z nieba, mówiący: Ludu mój, uchodź z niej; byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie podlegli: (5): bo grzechy jej narosły – aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie. (6): Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie: w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie. (7): Ile się wsławiła i osiągnęła przepychu, tyle jej zadajcie katuszy i smutku! Ponieważ mówi w swym sercu: Zasiadam jak królowa, a nie jestem wdową, i z pewnością nie zaznam żałoby, (8): dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi: śmierć i smutek, i głód; i będzie w ogniu spalona, bo mocny jest Pan Bóg, który ją osądził. [Biblia Tysiąclecia V, Ap 18]
Wychodzi zatem, że będąc w Wielkiej Nierządnicy, niejako udziela się nam splugawienie jej nierządem, jej czarami (np. starty testament mówi, by nie słuchać czarowników, bo się z nimi plugawimy od samego słuchania, a tu jest napisane, że to miasto czarowałp cały świat), biblia wręcz ostrzega przed udziałem w jej grzechach. A jakie to zatem grzechy? Przed wszystkim grzechy nierządu, czyli odstąpienia od prawdziwego Boga, na rzecz innych Bogów. Na początku działo się to niewinnie, przez różne sobory itd, dołączony został kult obrazów, kult monstrancji, kult zmarłych, kult świętych, włączone zostały kulty, święta i obrzędy pogańskie, przemianowane na różne święta „niby” chrześcijańskie…. i inne tym podobne, jak np. uznanie papieża za zastępce Chrystusa. Ostatnich dwóch papieży dodało jednak coś, co w pierwszych wiekach chrześcijaństwa nikomu by nie wpadło do głowy. Oficjalnie podjęli wspólne modlitwy z kultami innych bóstw. Papież Franciszek wręcz nazywa nas wszystkich dziećmi Boga, co jest całkowicie sprzeczne z biblią.
(10): Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. (11): Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. (12): Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – [Biblia Tysiąclecia V, J 1]
Innymi konsekwencjami mogą być konsekwencje ekonomiczno- społeczne. Obecnie panuje tzw. kultura łacińska, która jakby nie było opiera się na europie, a ta z kolei ma kolebkę właśnie w Rzymie. Miasto to opisane jest także jako miasto Babilon, czyli miasto które handlowało i wzbogaciło się na całym handlu ziemiii, dlatego upadek tego miasta wpłynie na gospodarkę całego świata. Jak to możliwe? Otóż bardzo prosto, dawniej – przed wzorcem rzymskim ekonomia świata opierała się o handel między narodami, a głównym motorem byli Bogowie, bóstwa państw i inne tego typu. Tymczasem od czasu osadzania się Wielkiej Nierządnicy na tronie, ekonomia świata zaczęła się opierać na zupełnie innych zasadach, tak jakby cały świat był pod czarami tegoż miasta. Upadek tegoż miasta będzie musiał zatem zmienić stosunki ekonomiczne całego świata. Lepiej zawczasu zacząć używać innej ekonomii… niż potem budzić się z ręką w nocniku.
